Geceler artık birbirine çok benzemeye başlamıştı. İyi ya da kötü olmayan, boş, bom boş, sanki gereksizmiş gibiydi. Bir zaman var ve bunu geçirmek zorundasınız hem de hiç bir şey yapmadan. Bence deliliğin önde gideniydi. Parasızdım. Aslında iki ailenin geçimini sağlayabilecek kadar para kazanmama rağmen, parasızdım. Ayın sonu gelmişti ve geceleri bira alacak kadar bile param yoktu. Sarma sigara içiyordum. Her geçen gün daha iyi sarmaya başlamıştım. Kalem gibi de olmuyordu. Ama geceler iyi ya da kötü olmalıydı. Aslında bir şeyler olmalıydı. Evet sadece bir şeyler. Hiç bir şeyin olmaması ve dünün bugün ile, geçen ayın bu ay ile senelerin bile birbirinin aynısı olduğu ve bu süre boyunca hiç bir şeyin olmadığı bir yaşam anlamsızdı. Belki de ben bir şeyin hayatımı değiştirmesinden korktuğum için ondan kaçıyordum. Bazı hedeflerime ulaştığımda onlardan sonra nasıl hedeflerim olacağını bilmiyordum ve bu bilinmezlik de beni korkutuyordu. Ya bundan kötüsü olacaksa?


Bir şeyin farkına varıyorum sanki bu aralar. Geçmişimde hayatımı yönlendirdiğimi düşünüyordum. Bir çok şeyi başara başara tırmanmıştım merdivenleri. Şimdi elde ettiğim statünün ne kadar boş bir uğraş olduğunu anlamış gibiyim ama artık hayatımın kontrolünü kaybettim ve sanki bir şekilde bir yere varacak ve ben buna sadece tanıklık yapacağım gibi. Oysa ki bir çok ayrım noktasında şimdiye kadar kendi kararlarımı verip hayatıma bir yön vermiştim. Artık öyle olmadığını görüyorum. İnsanın kendi hayatında söz sahibi olmamasından bahsediyorum evet. Bir şeyleri yapmanız gerektiğini biliyorsunuz ve kendinize sözler veriyorsunuz. Fakat bir türlü istediklerinizi yapamıyorsunuz. Çoğu zaman bunu yapabilecek enerjiyi içinizde hissedemiyorsunuz.

Bunun sadece benimle alakalı olduğunu da düşünmüyorum. Hayat bu. Evet hayat dediğiniz bu. Bir şeyler yapar bir yere gelirsiniz ve oralarda kendinize ne kadar soru sormaya başlarsanız bu sefer yaşamınız sizi ele geçirir. Bir başka güç artık her ne olacaksa sizi sanki oraya sürüklüyormuş gibi hissedersiniz. Boş, amaçsız ve aptalca. Evet hayat. Boş, amaçsız ve aptalca. Sadece geri zekalı olup da bunun farkına varamayanlar mutlu olabiliyorlar.